BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Friday, December 26, 2008

blogေပၚမွဟာသမ်ား ၂

ေသျပီဆရာ
ရြာတစ္ရြာမွာရွိတဲ့ ဦးေလးၾကီး လင္မယား ( ၂ ) ေယာက္မွာ သမီး ( ၇ )ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။အခ်ိန္တန္ေတာ့ သမီးေတြကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့ပထမဆံုးသမီးက ထန္းတစ္ပင္ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။ကေလး တစ္ေယာက္ေမြးတယ္။
ဒုတိယသမီးက ေညာင္္နွစ္ပင္ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။သူက ကေလး နွစ္ေယာက္ေမြးတယ္။
တတိယသမီးက သံုးဂြ ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။ကေလး သံုးေယာက္ေမြးတယ္။
ေလးေယာက္ေျမာက္ သမီးက ေလးမ်က္နွာ ဘုရားဘက္က ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။ကေလး ေလးေယာက္ေမြးတယ္။
ငါးေယာက္ေျမာက္ ငါးဇြန္ဘက္က ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။သူတို႕ၾကေတာ့ ကေလး ငါးေယာက္ေမြးတယ္။
ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ ေခ်ာက္ ( ေျခာက္ ) ရြာသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ၾကတယ္။သူတို႕က ကေလး ေျခာက္ေယာက္ေမြးတယ္။
ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ခုနွစ္ေယာက္ေျမာက္ သမီးေလးက သူ႕အေဖကိုေျပာတယ္ ။ အေဖ...သမီးမွာ ရည္းစား ရွိေနျပီတဲ့။ သမီးလက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ၊ အေဖက သူ႕သားမက္ကို အိမ္ကို ေခၚခဲ့ပါဦး သူၾကည့္ရေအာင္တဲ့။ ဒါနဲ႔ သမီးလည္း ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေခၚလာတဲ့ အခါ သူ႕အေဖက မင္းက ငါ့သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တာကေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ။ မင္းက ဘယ္နယ္ကလဲကြဆိုေတာ့ သားမက္ေလာင္း ေျပာလုိက္တာကကၽြန္ေတာ္က “ သံုးဆယ္ ” ကပါလည္းဆိုေရာ ေကာင္မေလးအေဖ ပါးစပ္က ေဟ....................

blog ေပၚမွ ဟာသမ်ား.၂

တိုက္ဆိုင္လိုက္ပံုမ်ား
မနီသည္ အတန္းထဲတြင္ အျမဲအိပ္ငိုက္ ေလ႔ ရွိ သည္။ တစ္ေန႔ မနီအိပ္ေပ်ာ္ေနစဉ္ဆရာမ။ ။ မနီ ကမာၻ ျကီး ကို ဘယ္သူ ဖန္ဆင္းခဲ႔လည္းမနီ အိပ္အိုက္ေနသျဖင္႔ မၾကားေသာ္ေၾကာင္႔ သူမ ေနာက္ တြင္ ထိုင္ေန ေသာ ကို ျဖိဳးမွ ေဘာ႔ပင္ႏွင္႔ ထိုး၍ သ တိ ေပးလိုက္ သည္။ ထိုအခါမနီ။ ။" ဘုရားသခင္" ( လန္႔သြား သျဖင္႔ ေရာင္၍ ေအာ္လိုက္သည၊္ ထို႔ေနာက္ သူမ ျပန္လည္ အိပ္ ေပ်ာ္သြား ျပန္သည္)။ဆရာမ။ ။ ေတာ္ လိုက္ တာ၊ ေနာက္ တစ္ခု ထပ္ေမးမယ္၊ တို႔ ရဲ႔ ကယ္တင္ရွင္ က ဘယ္သူလဲ သမီးဆရာမေမး သည္ ကို မနီမ မၾကား ၊ အိပ္္ လို႔ ေကာင္း ေနသည္ ၊ ထို႔ ေၾကာင္႔ ကိုျဖိဳးမွ ေဘာ႔ပင္ျဖင္႔ ထိုး၍ သတိ ေပး ရျပန္ သည္။မနီ။ ။ (လန္႔သြားျပန္ သျဖင္႔ ေရာင္၍ ထေအာ္ျပန္သည္၊ ထို႔ေနာက္ တဖန္အိပ္ေပ်ာ္ျပန္ေလသည္ ) " ဂ်ီးဆပ္ ခရစ္"ဆရာမ။ ။ မွန္ ပါ တယ္၊ ဆရာမ ေနာက္ဆံုး တစ္ ခု ေမး ခ်င္ တာ ကေတာ႔ ၂၃ ေယာက္ေျမာက္ ကေလး ေမြးျပီးတဲ႔ေနာက္ မွာ ဧဝ က အာ ဒမ္ ကို ဘာ ေျပာခဲ႔ လည္း ။ဒီတစ္ခါ ေတာ႔ ကို ျဖိဳး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မနီ ကို ေဘာ႔ ပင္ႏွင္႔ နာနာ ထိုး၍ သတိေပးလိုက္သည္။မနီ အေတာ္ နာ သြား သည္။ထို႔ေၾကာင္႔ အိပ္ ယာ မွ ႏုိုး လာ သျဖင္႔ ရုတ္တရတ္ ထလိုက္ ကာမနီ။ ။ ေနာက္တစ္ ခါ ငါ႔ ကို ထပ္ ထိုး ရဲ ထိုးၾကည္႔ ၊ နင္႔ ဟာ ကို ထက္ပိုင္း ခ်ိဳးပစ္မယ္ဆရာမခမ်ာ ဘုမသိ ဘ မသိ ျဖင္႔ သတိလစ္ သြား ရွာသည္။



အေမရိကန္သမၼတ ကလင္တန္လက္ထက္ကျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ မိုရီ သည္ အေမရိကန္သို႔ ခ်စ္ျကည္ ေရး ခရီးထြက္ မည္ ျဖစ္သည္။ ခရီးမထြက္ ခင္ တြင္ အဂ္လိပ္စကားေျပာအနည္းငယ္သင္ျကားေနသည္။ အတူ လိုက္ ပါမည္႔ ဘာသာျပန္ သူမွ "ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ခင္ ဗ်ား သမၼတ နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အခါ မွာ လက္ဆြဲ ႏွတ္ဆက္ျပီး ၊ How are you? လို႔ ႏွတ္ဆက္ပါ၊ အဲဒီ႔ အခါမွာ သမၼ တ က I am fine, and you. လို႔ ျပန္ေမးပါလိမ္႔မယ္၊ အဲဒါျပီးရင္ ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ က mee too လို႔ ျပန္ေျပာရံုပါ။ က်န္တာေတြကို ေတာ႔ ကၽြန္ ေတာ္ ဘာသာျပန္ေပးပါ႔မယ္။ဂ်ပန္ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ႏွင္႔ သမၼတတို႔ေတြ႔ျကေသာ္အခါ လက္ဆြဲ ႏွတ္ဆက္ျပီးေနာက္မိုရီ။ ။ Who are you? ( How are you နွင္႔ လြဲ၍ နွတ္ဆက္သည္)ကလင္တန္။ ။ (ရုတ္တရတ္ ေျကာင္သြားေသာ္လည္း ဟာသေျပာသည္မွတ္၍ ျပန္လည္ ဟာသေနွာလိုက္သည္) Well, I am Hilary' husband, and you?har har.မိုရီ။ ။ Me too, har har har

~!@@##$$%%%^^^^&&****(((())))___)((***&&^^^^%%$%$$$$###@@!@##$$%

လြဲ ခ်က္ကနာ
ေတာစပ္တစ္ေနရာတြင္ ကိုျဖဴ၊ ကို ျကူ ႏွင္႔ ကို အူ တို႔သံုး ဦး အား ရာဇဝတ္ မွဳ ျဖင္႔ ေသဒဏ္ ေပး ရန္ ျပင္ဆင္ ေနသည္။အေစာင္႔ျဖစ္သူ က ကိုျဖဴအား အခ်ဳပ္ကားတြင္းမွ ပထမ ဆံုး ေခၚထုတ္လာ သည္။ ထို႔ ေနာက္ အရာရွိျဖစ္သူက ေသနတ္သမား အား ပစ္မိန္႔ေပးသည္။(အဂၤလိပ္လို အမိန္႔ေပး)အရာရွိ- "Ready",'Aim".ကိုျဖဴ-(အရာရွိ ဧ။္ စကားမဆံုးခင္ ရုတ္တရတ္ထေအာ္သည္) ,' Earthquake!'လူအမ်ား အလန္႔တျကား ႏွင္႔ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ ကိုျဖဴထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားသည္။ေနာက္ ကိုၾကဴအလွည္႔အရာရွိ-- 'Ready', 'Aim'ကိုၾကဴ- 'Tornado!'ရုတ္တရတ္ လူမ်ား အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္သြားျပန္သည္၊ ကိုၾကဴ လည္း ထြက္ ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားျပန္သည္။ေနာက္ဆံုး ကိုအူ႔အလွည္႔အရာရွိ-' Ready', 'Aim'ကိုအူ လည္း က်န္လူမ်ား ကို အတုယူ၍ ေအာ္လိုက္ ပံု က "Fire!"

Thursday, December 25, 2008

ဟာသမ်ား။

သတိေပးခ်က္`
`ေဟ့ေကာင္၊ေလထီးမပါဘဲ ခုန္ဆင္းမလို႕လား မင္းရူးေနသလားကြ ေဟ..´´ ``ဘာၿဖစ္လို႕လဲ´´´´အၿပင္မွာ မိုးရြာေနတယ္ေလကြာ။´´

မီွႏုိင္ေသးတယ္
အမ်ိဳးသမီး၏ေနာက္သို႕လူငယ္တစ္ေယာက္ ေၿပးလိုက္လာၿပီးေၿပာသည္။ ``ဒိမွာခင္ဗ်ာ၊ ဒိမွာခင္ဗ်ာ´´အမ်ိဳးသမီး ၿပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေမးသည္။ ``က်ြန္မကိုေခၚတာလား ဘာကိစၥလဲ´´``ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ထီးေမ့က်န္ခဲ့တာ ခင္ဗ်ားလား´´အမ်ိဳးသမီးလႈပ္လႈပ္ရွားရွား ၿဖစ္သြားသည္။ ``ဟုတ္ပါရဲ႕ က်ြန္မ ထီးေမ့က်န္ခဲ့တယ္´´``အဲဒါဆိုၿမန္ၿမန္ေၿပးလိုက္၊ကားကအခုမွ စထြက္ကာစပဲရွိေသးတယ္။´

´စစ္အတြင္းက
တဲစုတ္ကေလးတစ္ခုေရွ႕တြင္ မာစီးဒီးကားသစ္တစ္စီး ထိုးရပ္လိုက္သည္။ကားထဲမွ အေကာင္းစား ၀တ္စံုကို ၀တ္ထားေသာ အသက္၄၀အရြယ္ခန္႕ရွိလူတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္။တဲေရွ႕တြင္ေၿမကို တူးဆြေနေသာ အဘြားၾကီးထံ ေလွ်ာက္သြားၿပီးေမးသည္။
``မဂၤလာပါ အဘြား၊စစ္အတြင္းက အၿပာႏုေရာင္ကုတ္အကၤ်ီအစုတ္ကေလးကို ၀တ္ထားတဲ့ ဂ်ဴးခ်ာတိတ္ကေလးတစ္ေယာက္ကို အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ တဲမွာ ၀ွက္ေပးခဲ့တယ္။အဲ့တဲဟာဒီတဲ လားဟင္။´´ ``ဟုတ္တယ္ သားအဲ့ဒီ အမ်ိဳးသမီးဟာအဘြားပဲ၊သားဘာဘာကိစၥေမးတာလဲ။´´ ``အဲ့ဒီကုတ္အကၤ်ီကို ၿပန္လာယူတာပါ။´


´တန္ဖိုးမရွိေသာသူ
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အေလာင္းအစားလုပ္ၾကသည္။တကၠစီကားမွတ္တိုင္သို႕ေရာက္လာၿပီး တစ္ေယာက္က တကၠစီကားဒရုိင္ဘာကိုေမးသည္။ ``ဒီကေန ၿမိဳ႕ထဲကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ။´´ ``ႏွစ္ရာ´´ ``က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းပါ က်ြန္ေတာ္နဲ႔လိုက္မယ္ဆိုရင္ေကာ´´ ``ႏွစ္ရာပါပဲ´´ ``ၾကားတယ္မဟုတ္လား ဘေမာင္၊မင္းဟာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိတဲ့ အေကာင္ဆိုတာ ယံုၿပီလား။´´


စိုးရိမ္စရာမဟုတ္ပါ

ခရီးသည္မ်ား ေလွတစ္စင္းၿဖင့္ ၿမစ္ၿပင္ကိုၿဖတ္သန္းစဥ္ကၿဖစ္သည္။ေလွကေလးသည္ ေက်ာက္ေဆာင္ႏွင့္ရုတ္တရက္ တိုက္မိကာ ေရမ်ားကေလွ၀မ္းထဲသို႕စီး၀င္လာသည္။ ခရီးသည္မ်ာသည္ သူတို႕၏ အသက္အႏၲာရာယ္အတြက္စိုးရိမ္လာသည္။လူတစ္ေယာက္ သူကမူ တစ္မူထူးၿခားလွသည္။ သူသည္ ဘာမွမၿဖစ္သကဲ့သို႕ တည္ၿငိမ္စြာထိုင္ေနသည္။သူသည္ရယ္ေမာေနႏိုင္သည့္အၿပင္ အၿခားသူမ်ားကိုလည္းမစိုးရိမ္ မပူပန္ၾကရန္ ေၿပာေနေလသည္။ ``မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႕။မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႕။´´သူကေၿပာသည္။ ``ဒါ စိုးရိမ္စရာ ၿပႆနာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ေလွထဲေရ၀င္လာတာပါ။ဒါဟာက်ြန္ေတာ္တို႕ၿပႆနာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ေလွကက်ြန္ေတာ္တို႕ပိုင္တဲ့ေလွမွ မဟုတ္တာ။´´

ေၿခေၿခာက္ေခ်ာင္းအေၿပး
တစ္ခါကအေထာက္ေတာ္တစ္ဦးသည္ အေရးၾကီးသည့္ ကိစၥၿဖင့္ခရီးထြက္ရန္ရိွေလသည္။အရာရွိၾကီးကေၿခၿမန္ေတာ္ကိုေနာက္က်မည္။ အၿမန္ဆံုးမေရာက္မည္ကိုစိုးရိမ္သၿဖင့္အလြန္အေၿပးလ်င္သည့္ၿမင္းတစ္ေကာင္ကို ေပးလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္.. အေထာက္ေတာ္ကမူ အေရးၾကီးကိစၥၿဖင့္အလ်င္အၿမန္္သြားရမည့္ခရီးလမ္းတြင္ ၿမင္းကိုမစီးဘဲ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ၿမင္းကိုဆြဲေၿပးေလသည္။ ``ခင္ဗ်ားက ဘာလို႕ၿမင္းကိုမစီးတာလဲ´´ၿမင္းကိုမစီးဘဲ ဆြဲေၿပးသြားသည့္ၿမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခရီးသြားတစ္ေယာက္ကသူ႕ကိုေမးသည္။ ``ေၿခေထာက္ေလးေခ်ာင္းေၿပးတာထက္ ေၿခေၿခာက္ေခ်ာင္းေၿပးတာ ပိုမၿမန္ဘူးလားဗ်´´ အေထာက္ေတာ္က သူ႕အေတြးၿဖင့္ သူ႕ၿမင္းကိုဆြဲကာေၿပးေနေလသတည္း။

သတၱိရွိပါတယ္

စစ္အရာရွိၾကီးသည္ စစ္သားမ်ားေနထိုင္ေသာ သံုးထပ္တိုက္အေဆာင္ကိုၿဖတ္ေလွ်ာက္လာသည္။စစ္အရာရွိၾကီးသည္စိတ္လက္ေပါ့ပါးရႊင္ပ်ေနသည္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲသံုးထပ္အေပၚမွေန၍ညစ္ပုပ္ေသာေရကိုပက္ခ်လိုက္ရာတစ္ကိုယ္လံုးစိုရႊဲသြားသည္။ေစာေစာကေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာစိတ္လံုး၀ေပ်ာက္သြားသည္။ ရႈံမဲ့ၿပီး ေရက်လာသည့္သံုးထပ္တိုက္ၿပတင္းေပါက္ဘက္သို႕ေမာ့ၾကည့္သည္။မည့္သူကိုမွမၿမင္ရေခ်။သို႕ႏွင့္ၾကားေအာင္ေအာ္ေၿပာသည္။ ``ကိုယ့္မ်က္ႏွာေတာင္ကိုယ္မၿပရဲတဲ့သတၱိေၾကာင္တဲ့သူေတြ ဟင္း..´´ ``ဘာလို႕မၿပရဲရမွာလဲ၊ၿပရဲပါတယ္´´ဟူေသာ အသံၾကားရၿပီးၿပတင္းေပါက္တြင္ ေခါင္းတစ္လံုး ၿပဴထြက္လာသည္။ ေခါင္းတြင္ ဓါတ္ေငြ႕ကာကြယ္ေရးကိရိယာကိုစြပ္ထားေလသည္။


ဘယ့္သူလက္ခ်က္လဲ

ဧည့္ခံပြဲတစ္ခုတြင္ၿဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦး ဆြဲလာေသာ စိန္ဘယက္ကိုၾကည့္ၿပီးဧည့္သည္အားလံုးက `လွလိုက္တာ၊လွလိုက္တာ´၀ိုင္း၀န္းခ်ီးက်ဴးၾကသည္။ခ်ီးမြမ္းခံရသၿဖင့္ ပီတိၿဖစ္မိေသာအမ်ိဳးသမီးသည္အားပါးတရၾကည့္ပါေစဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင့္ ဘယက္ကိုခၽြတ္ေပးသည္။စိန္ဘယက္သည္ တစ္လက္မွတစ္လက္သို႕ကူးသြားသည္။ေနာက္ဆံုးတြင္စိန္ဘယက္ေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။ အိမ္ရွင္ကစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရေသာ အသံၿဖင့္ေၿပာသည္။ ``က်ီစားတာဆိုရင္လြန္သြားၿပီဗ်ာ။အခုစားပြဲေပၚကိုကၽြန္ေတာ္ေငြဖလားတင္ထားမယ္။မီးခလုတ္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီးတစ္ရာထိကၽြန္ေတာ္ေရမယ္။မီးကိုၿပန္ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိန္ဘယက္ကို ေငြဖလားထဲမွာၿပန္ေတြ႕ရမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ပါတယ္။ မီးကိုၿပန္ဖြင့္လိုက္သည္.... ေငြဖလားၾကီးမရွိေတာ့။




ဇာတ္သိမ္းမေကာင္းတဲ့ပံုၿပင္
ေရႊငါးေလးတစ္ေကာင္ကို အဘိုးၾကီး ဖမ္းမိသည္။`ဆႏၵသံုးခုကိုၿဇည့္ေပးပါမည္။သူ႕ကိုလႊတ္ပါ`ဟု ေရႊငါးကေၿပာသည္။ အဘိုးၾကီး ငါးကိုအိမ္သို႕ယူလာၿပီး ေၾကာ္စားလိုက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ အဘိုးၾကီးနားထိုင္းေနေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။

မဟာပညာေက်ာ
္တစ္ခါက ေတာရြာတစ္ရြာတြင္ မိသားစုတစ္စုရွိသည္။ ယင္းမိသားစုသည္ အလြန္႔အလြန္ ရိုးလွသည္။အ လွသည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူတို႕ႏြားသည္ အစာစားရာမွ အစာမ်ားထည့္ထားေသာအိုးထဲသို႕ ေခါင္း၀င္သြားရာ ၿပန္ႏႈတ္လို႕မရေတာ့ေပ။ သူတို႕သည္ မည္သို႕လုပ္ရမည္ကို မသိႏိုင္ၾကသၿဖင့္ ခက္ခဲေသာ ၿပႆနာကိုေၿဖရွင္းႏိုင္ရန္ ဦးေလးၿဖစ္သူကို အကူအညီေတာင္းသည္။ ဦးေလးၿဖစ္သူက သူတို႕အိမ္ေရာက္လာၿပီး အေၿခအေနကို အကဲခတ္ၾကည့္ရႈသည္။
`` ဒါအလြယ္ေလးပါကြာ ´´ဦးေလးၿဖစ္သူက အေသအခ်ာနားလည္ဟန္ၿဖင့္ေၿပာသည္။ ``ႏြားေခါင္းကိုၿဖတ္လိုက္ေပါ့´´တူၿဖစ္သူမ်ားကဦးေလးစကားအတိုင္း ႏြားေခါင္းကိုၿဖတ္ပစ္လိုက္ၾကသည္။သို႕ေသာ္လည္းႏြားေခါင္းကအိုးထဲတြင္ ထုတ္မရဘဲ ၿဖစ္ေနဆဲပင္။ သူတို႔သည္ အကူအညီကင္းမဲ့ေနသကဲ့သို႕ခံစားၾကရသည္။ ဦးေလးၿဖစ္သူထံ ထပ္မံအၾကံဉာဏ္ေတာင္းၿပန္သည္။ ဦးေလးၿဖစ္သူက ေၿပာသည္။ ``မခက္ပါဘူးကြာ အိုးကိုရုိက္ခြဲပစ္လိုက္ေပါ့´´အိုးကိုရုိက္ခြဲလိုက္ေသာအခါ ႏြားေခါင္းထြက္လာသည္။ဤသို႕ၿဖင့္ၿပႆနာသည္ ၿပီးဆံုးသြားေလသည္။ လူတိုင္းက ဦးေလးၿဖစ္သူ၏ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေတြးအေခၚၿမင့္မားမႈကို ခ်ီးက်ဴးၾကေလသည္။ ဦးေလးၿဖစ္သူက သူသည္ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေၾကာင္း၊စိတ္ညစ္ေနေၾကာင္းေၿပာၿပေလသည္။ ``အခုဆို ငါဟာအသက္ၾကီးလာၿပီကြ။လူ႕ၿပည္မွာသိပ္ၾကာၾကာေနရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ေသရေတာ့မွာပဲ။တကယ္လို႕ငါေသသြားတဲ့အခါ မင္းတို႕မွာ ဒီလိုၿပႆနာမ်ိဳးေတြ ၾကံဳလာခဲ့ရင္ေတာ့ မင္းတို႕ကိုဘယ္သူကမ်ား လာၿပီးကူညီႏိုင္ပါေတာ့မလဲကြာ။´´



သူေဌးနဲ႕ႏြား
လူတစ္ေယာက္ကသူေဌးၾကီးတစ္ဦးထံတြင္ ႏြားတစ္ေကာင္ငွားခ်င္သည္။ သို႕ေၾကာင့္လည္းႏြားငွားရန္ သူေဌးၾကီးထံစာေရးကာ တပည့္တစ္ေယာက္ကိုေစလႊတ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္က သူေဌးၾကီးအိမ္တြင္ သူေဌးၾကီးသည္ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ေနခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ သူေဌးၾကီးကစာကိုယူလိုက္သည္။စာမတတ္သည္ကိုရွက္သၿဖင့္ စာတတ္သေယာင္ေယာင္ဟန္ေဆာင္လိုက္သည္။ သူေဌးၾကီးသည္ စာရြက္ကိုၾကည့္ရင္း ေခါင္းကို တဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနသည္။
``ငါသိပါတယ္ကြာ´´
သူေဌးၾကီးကစာလာေပးသူကိုေၿပာလိုက္သည္။
``ေအး..ခဏၾကာရင္ ငါကိုယ္တိုင္လာခဲ့မယ္လို႕ မင္းဆရာကို ေၿပာလိုက္ပါကြာ။ဟုတ္လား´´


{ blog ေပၚမွဟာသမ်ားျဖစ္ပါသည္}

Thursday, December 11, 2008

ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ခ္ေလးတစ္ခု ရျပီ။

ၾကိဳက္တာေလးေတြဒီထဲ သိမ္းထားမယ္။